1. EMPAYAR INDIA.
Diasaskan oleh Chandraguta Maurya.
Pataliputra sebagai pusat pentadbiran.
Menguasai Magda mara kebahagian selatan Lembah Indus.
Menawan Gujerat, Rajasthan & Madya Pradesh.
Menewaskan Raja Selecus I. Merancang tawan Punjab.
Bindusara gantikan Chandraguta.
Bindusara menjalinkan hubungan diplomatik dengan pemerintah Hellenstik.
Bindusara digantikan dengan Asoka.
Pemerintah yang agong dalam sejarah India.
Dasar perluasan kuasa dijalankan dengan giat.
Gerakan menyebarkan agama budha dijalankan dengan giat.
Gerakan penyebaran agama Budha:
Mengadakan lawatan keseluruh negara.
Perbincangan agama.
Melantik Dharma Mahamatra.
Majlis Budha – menyelesaikan masalah.
Menghantar misi keagamaan.
Mengukir doktrin budha di batu-batu.
Memperkenalkan agama Budha dalam kehidupan.
Menghentikan amalan memakan daging.
Penaklukan secara kekerasan selepas perang dengan Kalinga.
Chandaragupta & Bindusara – Kaedah Righteouness.
Mengambil langkah menjaga kebajikan & moral rakyat.
Recommended Books
A History of Ancient India, by L.P. Sharma, 1992
A History of India, 4th Edition, by Hermann Kulke and Dietmar Rothermund, 1998
A New History of India, 5th Edition, by Stanley A. Wolpert, 1997
Wednesday, January 27, 2010
PEMBENTUKAN EMPAYAR
Posted by CITY CYBER at 6:08 PM 0 comments
Wednesday, January 20, 2010
SISTEM PEMERINTAHAN DAN PENTADBIRAN DI SUMERIA ATAU MESOPOTAMIA
Institutions and practices, Ensi and Lugal
It appears that Sumerian rulers were first known as Ensi while military leaders were called Lugal. After a period of time, the military leaders became kings and the new title for them was ensi-lugal. They were king, military and religious leaders all at the same time.
City-state and national state
In early dynastic times, probably as far back as historians can trace its history, Mesopotamia was divided into small units, the so-called city-states, consisting of a major city with its surrounding lands. The ruler of the city--usually entitled ensi--was also in charge of the temple of the city god. The spouse of the ensi had charge of the temple of the city goddess, and the children of the ensi administered the temples of the deities who were regarded as children of the city god and the city goddesses. After the foundation of larger political units, such as leagues or empires, contributions were made to a central temple of the political unit, such as the temple of Enlil at Nippur in the Nippur league. On the other hand, however, the king or other central ruler might also contribute to the shrines of local cults. When, in the 2nd and 1st millennia, Babylonia and Assyria emerged as national states, their kings had responsibility for the national cult, and each monarch supervised the administration of all temples in his domain.
Emergent city-states
Kish must have played a major role almost from the beginning. After 2500, southern Babylonian rulers, such as Mesannepada of Ur and Eannatum of Lagash, frequently called themselves king of Kish when laying claim to sovereignty over northern Babylonia. This does not agree with some recent histories in which Kish is represented as an archaic "empire." It is more likely to have figured as representative of the north, calling forth perhaps the same geographic connotation later evoked by "the land of Akkad."
Although the corpus of inscriptions grows richer both in geographic distribution and in point of chronology in the 27th and increasingly so in the 26th century, it is still impossible to find the key to a plausible historical account, and history cannot be written solely on the basis of archaeological findings. Unless clarified by written documents, such findings contain as many riddles as they seem to offer solutions. This applies even to as spectacular a discovery as that of the royal tombs of Ur with their hecatombs (large-scale sacrifices) of retainers who followed their king and queen to the grave, not to mention the elaborate funerary appointments with their inventory of tombs. It is only from about 2520 to the beginnings of the dynasty of Akkad that history can be written within a framework, with the aid of reports about the city-state of Lagash and its capital of Girsu and its relations with its neighbour and rival, Umma.
Sources for this are, on the one hand, an extensive corpus of inscriptions relating to nine rulers, telling of the buildings they constructed, of their institutions and wars, and, in the case of UruKAgina, of their "social" measures. On the other hand, there is the archive of some 1,200 tablets--insofar as these have been published--from the temple of Baba, the city goddess of Girsu, from the period of Lugalanda and UruKAgina (first half of the 24th century). For generations, Lagash and Umma contested the possession and agricultural usufruct of the fertile region of Gu'edena. To begin with, some two generations before Ur-Nanshe, Mesilim (another "king of Kish") had intervened as arbiter and possibly overlord in dictating to both states the course of the boundary between them, but this was not effective for long. After a prolonged struggle, Eannatum forced the ruler of Umma, by having him take an involved oath to six divinities, to desist from crossing the old border, a dike. The text that relates this event, with considerable literary elaboration, is found on the Stele of Vultures. These battles, favouring now one side, now the other, continued under Eannatum's successors, in particular Entemena, until, under UruKAgina, great damage was done to the land of Lagash and to its holy places. The enemy, Lugalzagesi, was vanquished in turn by Sargon of Akkad. The rivalry between Lagash and Umma, however, must not be considered in isolation. Other cities, too, are occasionally named as enemies, and the whole situation resembles the pattern of changing coalitions and short-lived alliances between cities of more recent times. Kish, Umma, and distant Mari on the middle Euphrates are listed together on one occasion as early as the time of Eannatum. For the most part, these battles were fought by infantry, although mention is also made of war chariots drawn by onagers (wild asses).
The lords of Lagash rarely fail to call themselves by the title of ensi, of as yet undetermined derivation; "city ruler," or "prince," are only approximate translations. Only seldom do they call themselves lugal, or "king," the title given the rulers of Umma in their own inscriptions. In all likelihood, these were local titles that were eventually converted, beginning perhaps with the kings of Akkad, into a hierarchy in which the lugal took precedence over the ensi.
Institutions and practices, Ensi and Lugal
It appears that Sumerian rulers were first known as Ensi while military leaders were called Lugal. After a period of time, the military leaders became kings and the new title for them was ensi-lugal. They were king, military and religious leaders all at the same time.
City-state and national state
In early dynastic times, probably as far back as historians can trace its history, Mesopotamia was divided into small units, the so-called city-states, consisting of a major city with its surrounding lands. The ruler of the city--usually entitled ensi--was also in charge of the temple of the city god. The spouse of the ensi had charge of the temple of the city goddess, and the children of the ensi administered the temples of the deities who were regarded as children of the city god and the city goddesses. After the foundation of larger political units, such as leagues or empires, contributions were made to a central temple of the political unit, such as the temple of Enlil at Nippur in the Nippur league. On the other hand, however, the king or other central ruler might also contribute to the shrines of local cults. When, in the 2nd and 1st millennia, Babylonia and Assyria emerged as national states, their kings had responsibility for the national cult, and each monarch supervised the administration of all temples in his domain.
Emergent city-states
Kish must have played a major role almost from the beginning. After 2500, southern Babylonian rulers, such as Mesannepada of Ur and Eannatum of Lagash, frequently called themselves king of Kish when laying claim to sovereignty over northern Babylonia. This does not agree with some recent histories in which Kish is represented as an archaic "empire." It is more likely to have figured as representative of the north, calling forth perhaps the same geographic connotation later evoked by "the land of Akkad."
Although the corpus of inscriptions grows richer both in geographic distribution and in point of chronology in the 27th and increasingly so in the 26th century, it is still impossible to find the key to a plausible historical account, and history cannot be written solely on the basis of archaeological findings. Unless clarified by written documents, such findings contain as many riddles as they seem to offer solutions. This applies even to as spectacular a discovery as that of the royal tombs of Ur with their hecatombs (large-scale sacrifices) of retainers who followed their king and queen to the grave, not to mention the elaborate funerary appointments with their inventory of tombs. It is only from about 2520 to the beginnings of the dynasty of Akkad that history can be written within a framework, with the aid of reports about the city-state of Lagash and its capital of Girsu and its relations with its neighbour and rival, Umma.
Sources for this are, on the one hand, an extensive corpus of inscriptions relating to nine rulers, telling of the buildings they constructed, of their institutions and wars, and, in the case of UruKAgina, of their "social" measures. On the other hand, there is the archive of some 1,200 tablets--insofar as these have been published--from the temple of Baba, the city goddess of Girsu, from the period of Lugalanda and UruKAgina (first half of the 24th century). For generations, Lagash and Umma contested the possession and agricultural usufruct of the fertile region of Gu'edena. To begin with, some two generations before Ur-Nanshe, Mesilim (another "king of Kish") had intervened as arbiter and possibly overlord in dictating to both states the course of the boundary between them, but this was not effective for long. After a prolonged struggle, Eannatum forced the ruler of Umma, by having him take an involved oath to six divinities, to desist from crossing the old border, a dike. The text that relates this event, with considerable literary elaboration, is found on the Stele of Vultures. These battles, favouring now one side, now the other, continued under Eannatum's successors, in particular Entemena, until, under UruKAgina, great damage was done to the land of Lagash and to its holy places. The enemy, Lugalzagesi, was vanquished in turn by Sargon of Akkad. The rivalry between Lagash and Umma, however, must not be considered in isolation. Other cities, too, are occasionally named as enemies, and the whole situation resembles the pattern of changing coalitions and short-lived alliances between cities of more recent times. Kish, Umma, and distant Mari on the middle Euphrates are listed together on one occasion as early as the time of Eannatum. For the most part, these battles were fought by infantry, although mention is also made of war chariots drawn by onagers (wild asses).
The lords of Lagash rarely fail to call themselves by the title of ensi, of as yet undetermined derivation; "city ruler," or "prince," are only approximate translations. Only seldom do they call themselves lugal, or "king," the title given the rulers of Umma in their own inscriptions. In all likelihood, these were local titles that were eventually converted, beginning perhaps with the kings of Akkad, into a hierarchy in which the lugal took precedence over the ensi.
Posted by CITY CYBER at 6:04 PM 0 comments
Wednesday, October 14, 2009
Bandingkan organisasi ketenteraan zaman Yunani dan Rom dengan organisasi ketenteraan Islam zaman Nabi Muhamad hingga Khulafa Al Rasyidin
Soalan 3: Bandingkan organisasi ketenteraan zaman Yunani dan Rom dengan organisasi ketenteraan Islam zaman Nabi Muhamad hingga Khulafa Al Rasyidin
Pendahaluan ( 3 markah ):
1. Peperangan dalam Islam bertujuan menegakkan ajaran Allah dan memelihara kehormatan agama dan negara manakala zaman Yunani dan Rom bermotifkan ekonomi, peluasan wilayah kemegahan dan alat untuk mencapai sesuatu dasar bagi sesebuah kerajaan.
2. Organisasi ketenteraan merujuk jenis-jenis tentera yang mengepalai suatu peperangan seperti berjalan kaki tentera berkuda dan tenera berkereta kuda beroda dua. Pentadbiran ketenteraan merujuk kepada strategi peperangan taktik peperangan dan teknologi persenjataan.
3. Latar belakang Yunani dan Rom ,
Isi: ( 5 isi x 4 m )
1. Komposisi Tentera ( 4 markah )
(a) Yunani dan Rom
(i) Yunani (Sparta) – lelaki yang sihat. Lelaki yang lemah akan dibunuh.
(ii) Rom – lelaki dan perempuan, contohnya Julius Caesar dan Augustus
- tentera ialah warganegara yang berkhidmat tanpa gaji.
- lelaki miskin tidak menjadi tentera.
- tentera asing
Manakala
(b) Islam
(i) Nabi Muhammad – lelaki dan perempuan.
- para mujahid Islam (Berperang kerana Allah) – sahabat Nabi Muhammad.
- Umar al-Khattab – lelaki Muhajirin dan Ansar.
2. Gaji ( 4 markah )
(a) Yunani dan Rom
(i) Yunani – harta rampasan perang akan diagihkan.
(ii) Rom – zaman Raja tiada gaji, - zaman Republik tentera dibayar gaji
Walaubagaimanapun.....
(b) Islam
(i) Nabi Muhammad – tiada gaji.
(ii) Umar al-Khattab – elaun dan gaji diuruskan oleh Diwan Tentera.
3. Alat Kelengkapan ( 4 markah )
(a) Yunani dan Rom
(i) Yunani – panah, lembing, pedang panjang, pedang pendek, topi besi, pembalut kaki dan perlindungan dada, kenderaan – chariot.
(ii) Graeco-Roman – lembing, baju besi, anak panah.
(iii) Rom – javelin, lembing kecil, pedang, perisai, tombak dan kuda.
Sebaliknya
(b) Islam
(i) Nabi Muhammad – pedang, tombak, lembing, panah, manjaniq, dabbabah – benteng; parit – kenderaan; kuda, unta dan keldai.
4. Jenis Tentera ( 4markah )
(a) Yunani dan Rom
(i) Yunani – tentera elit, tentera psiloi, tentera berjalan kaki, tentera berkuda.
(ii) Rom – zaman Raja; tentera laut, tentera darat, tentera berkuda, tentera berjalan kaki.
(iii) Zaman Republik – pegawai tentera khas – jurutera, artisan dan Quaestar.
manakala,
(b) Islam
(i) Nabi Muhammad – tentera berjalan kaki, tentera berkuda, tentera pemanah.
(ii) Umar al-Khattab – tentera berkuda, tentera berjalan kaki, wujud perjalanan laut.
(iii) Uthman bin Affan – pasukan tentera laut.
5. Penyusunan Tentera ( 4 markah )
(a) Yunani dan Rom
(i) Yunani – sistem phalanx
(ii) Rom – sistem phalanx diperbaiki – Praetorian Guard
Akan tetapi...
(b) Islam
(i) Nabi Muhammad – sistem al-saf.
(ii) Ali bin Abi Talib – sistem kurdus.
6. Taktik dan Strategi ( 4 markah )
(a) Yunani dan Rom
(i) Yunani – bertempur dekat – kepandaian teknik – Iskandar hanya berperang apabila pasti menang.
(ii) Rom – tentera phalanx mengepung kem – tipu muslihat.
Sebaliknya......
(b) Islam
(i) Nabi Muhammad – taktik menunggu, taktik bertahan, taktik mengepung, taktik tidak mengejar musuh, perjanjian, menguji keimanan tentera, kebijaksanaan, berperang di tempat yang strategik, penyamaran, menyalakan api, taktik gerak serentak, kuasa tabii
(ii) Umar al-Khattab – bina bandar tentera.
7. Peranan Wanita ( 4 markah )
(a) Yunani dan Rom
(i) Sokongan moral dan fizikal.
Berbanding.....
(b) Islam
(i) Merawat pesakit, sokongan moral, membawa air dan makanan.
Kesimpulan ( 1 markah )
1. Organisasi ketenteraan zaman Yunani dan Rom berbeza dengan orgnisasi ketenteraan Islam sangat bergantung kepada kepimpinan, kekuatan ketenteraan dan kestabilan negara. Namun begitu terdapat sedikit persamaan dari aspek jenis-jenis tentera, senjata dan strategi peperangan.
Posted by CITY CYBER at 3:34 AM 0 comments
Bincangkan faktor- faktor yang mencetuskan Perang Salib dan kesannya .
2. Bincangkan faktor- faktor yang mencetuskan Perang Salib dan kesannya .
Pendahuluan ( 3 markah )
1. Perang Salib merupakan siri peperangan di antara pihak Islam dengan pihak Kristian. Ia juga merupakan kemuncak ketegangan perhubungan di antara Islam dan Kristian iaitu semenjak pihak Islam berjaya meluaskan kekuasaannya di Barat, Afrika dan setelah berjaya menumbangkan kerajaan Byzantine.
2. Dinamakan Perang Salib kerana tentera Kristian memakai pakaian tentera bertanda salib.
3. Motif peperangan – keagamaan dan sekular. Peperangan berpunca dari keinginan pihak Kristian untuk menguasai Baitul-Muqadis.
4. Peperangan mula meletus apabila Paus menyeru supaya penganut2 Kristian bersatu lagi menundukkan Islam serta menguasai semula wilayah2 yang telah dikuasai Islam terutamanya Baitul-Muqaddis, kota suci bagi Islam, Kristian dan Yahudi.
5. Peperangan berlarutan selama hampir dua abad iaitu dari 1095 – 1291M dan berlaku dalam tujuh peringkat.
6. Negeri-negeri terlibat : Mesir, Iraq, Syria, Afrika Utara, Sepanyol dan Hijaz.
7. Tokoh-tokoh utama yang terlibat dalam perang Salib seperti Raja Richard, Raja Philips Augustus, Raja Federick Babarosa dan Sultan Salahuddin al-Ayubi.
Isi
A. Faktor- faktor Perang Salib ( 5x 2 = 10 markah )
1. Agama
i. Perebutan kota Jerusalem ( Baitulmaqdis )
i. Berada di tangan orang Islam sejak zaman Khalifah Umar…..Kota suci mereka
ii. Juga merupakan kota suci orang Kristian
iii. Berlaku perebutan antara orang Kristian dan Islam
ii. Layanan buruk orang Turki Saljuk
i. Orang Turki yang menguasai Baitulmaqdis memberi layanan buruk kepada penganut Kristian
ii. Menimbulkan kemarahan orang- orang Kristian
iii. Keruntuhan gereja
i. Keruntuhan- keruntuhan gereja Holy Sepulchre pada zaman pemerintahan Al- Hakim ( Kerajaan Fatimiyah Mesir)
iv. Halangan jalan
i. Keluarga Saljuk telah menutup jalan menghalang orang- orang Kristian
daripada mengerjakan ibadat di Baitulmaqdis
v. Penyatuan orang- orang Kristian
i. Perang Salib menyatupadukan orang- orang Kristian yang berpecah- belah antara mazhab gereja Rom dan gereja Yunani
vi. Sikap fanatik agama Kristian
i. Kebangkitan kuasa Islam di Timur Tengah membimbangkan orang- orang Kristian
ii. Kesedaran Perang Kristian terhadap mempertahankan dan menegakkan kekuatan orang Kristian di dunia ….. membawa kepada tercetusnya Perang Salib
vii. Keinginan memasuki syurga
i. Pemimpin gereja mengisytiharkan bahawa yang ambil bahagian dalam Perang Salib akan mati suci dan masuk syurga
ii. Semua cukai yang harus dibayar akan terhapus
iii. Ramai hamba menyertai Perang menganggapnya sebagai jalan penyelesaian kebebasan mereka
2. Politik
a. Pergolakan politik di Eropah
i. Persengketaan sesama Negara kota dan kehidupan masyarakat yang tertekan pada zaman feudal menyebabkan golongan atasan dan rakyat mendesak pihak berkuasa mengambil tindakan untuk memulihkan keadaan.
b. Kebimbangan kedudukan anak- anak raja
i. anak- anak raja mengambil bahagian dalam perang ini dengan harapan
menjadi raja atau pemerintah bagi wilayah- wilayah Islam yang mereka
takluki
c. Krisis politik Islam
i. Berlaku perpecahan dan krisis politik dalam kalangan masyarakat Islam
ii. Kerajaan Abbasiyah berada dalam keadaan lemah
iii. Negara- Negara Islam spt Syria dan Asia Kecil juga tidak bersatu- padu
iv. Kerajaan Fatimiyah mengalami kemerosotan pada abad ke 11M
v. Kemunculan pelbagai mazhab telah menjejaskan perpaduan umat Islam
3. Ekonomi
a. Keinginan menguasai perdagangan di Mediterranean
i. Penaklukan dan penguasaan Islam di kawasan – kawasan sekitar Mediterranean telah mengancam ekonomi pedagang- padagang Eropah
ii. Beberapa pelabuhan utama seperti Genoa dan Venice telah dikuasai oleh orang- orang Islam ( Saljuk )
iii. Mesir di bawah penaklukan orang Islam Fatimiyah
b. Keinginan pemindahan sumber ekonomi
i. Orang Eropah ingin memindahkan kegiatan dan sumber ekonomi Negara- negara Islam ke Eropah
ii. Orang Eropah ingin meruntuhkan dan memonopoli perdagangan Negara- negara Islam
B.Kesan- kesan Perang Salib ( 5x 2 = 10 markah )
Kesan Positif
1. Politik
i. Kemunculan kuasa- kuasa Eropah seperti Perancis, Inggeris dan Sepanyol.
ii. Kebangkitan golongan Monarki baru seperti England, Perancis dan Sepanyol
iii. Pembebasan golongan hamba yang mengambil bahagian dalam Perang Salib
iv. Perpaduan masyarakat Islam di Syria, Asia Kecil dan Mesir
v. Kelahiran tokoh Islam seperti Salehuddin al- Ayyubi yang membangkitkan semangat jihad dan menimbulkan dakwah anti -Islam
2. Ekonomi
i. Hubungan Perdagangan 2 hala antara Eropah dengan Islam. Contohnya Genova dan Venice semakin sibuk dan penting dalam aktiviti perdagangan.
ii. Kemajuan sektor pertanian iaitu orang- orang Eropah mencontohi teknik pertanian orang- orang Islam di Iraq
iii. Perkembangan infrastruktur spt perkembangan jalan perdagangan, pembinaan jalan raya dan pengangkutan laut serta penubuhan syarikat- syarikat perkapalan
iv. Penjelajahan dan penjajahan mula berlaku di kawasan- kawasan Timur bertujuan mencari kekayaan dunia. Contoh kuasa- kuasa besar spt Portugal, Sepanyol dan Belanda
v. Perkembangan aktiviti perdagangan yang menguntungkan orang Kristian. Pertembungan antara Islam dan Eropah membuka laluan kepada perkembangan perdagangan antara Timur dan Barat
3. Intelektual
i. Buku- buku Arab diterjemahkan ke dalam B. Inggeris, Perancis dan Latin. Mempengaruhi kemunculan Renaissance di Eropah.
ii. Kemajuan pelbagai ilmu pengetahuan seperti pengetahuan sains, matematik, seni bina, kesusasteraan dan falsafah
iii. Kemajuan dalam pendidikan ….pembinaan sekolah, kolej dan universiti oleh orang- orang Eropah
4. Keagamaan
i. Penyebaran agama dan pemelukan agama Islam… membuka peluang kepada tentera Salib untuk lebih mengenali dengan lebih dekat dan realistik tentang kehidupan orang Islam. Sesetengah orang Eropah mula tertarik dan memeluk agama Islam.
ii. Kemunculan gerakan Reformasi
5. Bahasa
i. Berlaku pinjaman perkataan dan istilah Arab oleh orang Eropah khasnya dalam bidang sains, matematik, kedoktoran dan lain- lain.
6. Sains dan teknologi
i. Perkembangan infrastruktur dan peralatan moden seperti pembinaan sistem pengairan, kota, kubu pertahanan, peralatan senjata dan teknik membuat kerta
Kesan negatif
1. Politik
i. Kemerosotan golongan feudal….banyak harta benda musnah, para tahanan dan hamba yang dibebaskan secara besar- besaran. Golongan bangsawan mula kehilangan pengaruh ke atas wilayah mereka.
ii. Menjatuhkan maruah orang Kristian kerana kerajaan – kerajaan Eropah gagal mencapai cita- cita politiknya daripada Perang Salib
iii. Melemahkan kerajaan Byzantine… perbalahan secara sendiri telah melemahkan semangat dan kekuatan kerajaan Byzantine. Kerajaan ini cuba dihidupkan semula tetapi tidak setanding dengan kekuatan tentera Islam pimpinan kerajaan Turki Uthmaniyyah.
2. Ekonomi
i. Eropah terpaksa menjual harta benda dan tanah kepada orang Yahudi untuk kelengkapan dan penyediaan Perang Salib
ii. Pengenalan cukai- cukai baru. Contoh, Raja Louis VII dari Perancis telah memperkenalkan cukai 1/10 bagi harta benda yang boleh dipindahkan kepada tokoh- tokoh agama
iii. Kebantutan pembangunan Negara Islam akibat penglibatan dalam Perang Salib
Kesimpulan ( 2 markah )
Perang Salib disebabkan oleh faktor politik, ekonomi dan sosial telah memberikan impak yang mendalam. Orang – orang Eropah telah membuka mata dan ingin datang ke negeri – negeri sebelah timur. Kerajaan – kerajaan Islam telah dapat bersatu padu dan bantu membantu. Orang Islam bekerja keras untuk membangun semula di bawah runtuhan Perang Salib.
Posted by CITY CYBER at 3:27 AM 0 comments
Tuesday, September 29, 2009
pentadbiran Negara kota Athens di Yunani dan Madinah di Tanah Arab
Konsep Negara kota – perkataan Civitas dalam bahasa latin dan Greek yang bermaksud kota atau bandar.Negara kota juga dikenali sebagai Negara Bandar yang berasal dari dua perkataan Negara dan kota.Semua Negara kota terletak di sebuah kota yang tetap dan mempunyai organisasi yang menguruskan dan menjalankan peraturan dalam sesebuah masyarakat.Setiap Negara kota mempunyai beberapa ciri seperti wilayah, penduduk, pemerintah, undang –undang dan kedaulatan.
Latar belakang Negara kota Athens dan Madinah
Athens mengamalkan sistem pemerintahan republic yang berkonsepkan demokrasi
warganegara lelaki boleh mengundi dan menjadi pemimpin bagi tempoh enam hingga setahun.Wanita dan hamba tidak boleh mengundi dan menjadi pemimpin kerana tidak diiktiraf sebagai warganegara.Sistem pemerintahan dikendalikan oleh tiga buah badan utama iaitu Dewan Perhimpunan, Majlis dan Majistret/Juri.
Madinah mengamalkan pemerintahan demokrasi melalui konsep syura dan musyawarah.
Pemerintah tertinggi ialah Rasulullah (zaman nabi Muhammad saw) dan Khalifah (pada zaman Khulafa’ ar Rasyidin)Badan pemerintah tertinggi ialah majlis syura (ditubuhkan secara rasmi semasa zaman Umar al-Khattab)Sistem perundangan dikuatkuasakan melalui penggubalan Sahifah Madinah
BENTUK PENTADBIRAN
i. Dewan Perhimpunan ( Athens )
Dianggotai oleh warganegara lelaki berumur 21 tahun ke atas dan bersidang tiga kali sebulan tempat dasar –dasar kerajaan dibincangkan termasuk menggubal undang- undang dan polisi serta membincangkan hal – hal ekonomi seperti percukaian. Bertanggungjawab melantik pentadbir – pentadbir Negara dan ahli – ahli Majlis.bertanggungjawab ke atas pentadbiran dan kehakiman di Athens.
ii.. Majlis ( Athens)
Jawatankuasa yang mengendalikan urusan yang telah diputuskan oleh dewan perhimpunan. Mempunyai 500 orang ahli dan kebanyakannya terdiri daripada golongan Archon( bangsawan) yang merupakan golongan berada dan melaksanakan pemerintahan bercorak tyrant (mutlak)bertanggungjawab membincangkan dan melaksanakan hal – hal seperti polis dan percukaian
iii. Majlis Syura ( Madinah)
Majlis Syura terdiri daripada semua umat Islam dan sahabat rasulullah tidak ada tempoh persidangan tetapi mengikut kepentingan Negara dan situasi politik semua rakyat bebas mengemukakan idea dan pandangan untuk kemajuan Negara ( kecuali bidang agama)Khalifah Umar al Khattab telah mengemaskinikan majlis syura dengan mewujudkan dua jenis majlis syura iaitu Majlis Syura Tertinggi dan Majlis Syura Am
Sumber perundangan
iv. Majistret dan Juri ( Athens )
-terdiri daripada kakitangan kerajaan dan bertanggungjawab dalam menguatkuasakan dasar yang telah diputuskan oleh Dewan Perhimpunan.-ahli dalam badan ini dipilih oleh Dewan Perhimpunan dan mereka terdiri daripada pembanci, pengutip cukai dan pendidik
Juri merupakan ahli Dewan Perhimpunan dan jumlah juri bagi setiap kes bergantung pada jenis kesalahan.juri menjadi pemutus bagi sesuatu kes dan pihak yang bersalah tidak berpeluang untuk merayu.
v. Piagam Madinah
Digubal pada satu dan dua Hijrah yang merupakan sumber perundangan di Madinah.
-perlembagaan bertulis yang pertama didunia juga dikenali Sahifah Madinah atau Perlembagaan Madinah mengandungi 47 fasal berkaitan tanggungjawab orang Islam dan Yahudi. Hukuman berdasarkan Al Quran iaitu hudud, qisas dan takzir.Pada zaman Umar al Khattab, jabatan kehakiman dipisahkan dari jabatan – jabatan lain dan membentuk mahkamah kadi – kadi khas bagi menguruskan perbicaraan dan peraturan – peraturan kehakiman yang tertentu.
Kedua- dua Negara kota ini mempunyai persamaan dalam sistem pentadbiran dan menjadi asas amalan demokrasi sehingga kini.
Posted by CITY CYBER at 7:13 PM 2 comments
Wednesday, July 29, 2009
PROSES PERBANDARAN DALAM KERAJAAN ROM
Perkataan civilization berasal daripada perkataan Rom, civitas bermaksud bandar,iaitu elemen penting dalam perkembangan tamadun manusia. Definisi bandar meliputi semua elemen semulajadi, sosial dan buatan manusia yang berkelompok dalam kawasan-kawasan yang mempunyai penduduk.
Aktiviti utama penduduk bandar ialah perdagangan. Bandar juga sebagai tempat perlindungan rakyat dan pusat pentadbiran dan ibu kota diraja.Proses perbandaran pulaialah proses migrasi penduduk yang membawa kepada perkembangan bandar dari segi pertambahan penduduk dan kemasan ruang.
Faktor faktor yang mempengaruhi kemunculan bandar
Faktor ekologi yang sesuai amat penting untuk membolehkan penghasilan bahan makanan yang cukup.kemajuan dalam bidang teknologi penting dalam meningkatkan hasil pengeluaran pertanian.pertambahan penduduk yang membawa kepada kemunculan organisasi sosial yang kompleks.
Ciri-ciri bandar Kerajaan Rom
Bandar bandar yang wujud dalam empayar Rom dilengkapi dengan pelbagai bentuk
kemudahan untuk memenuhi sifat praktikal masyarakat Rom tersebut. Bagunan-bangunan dibina daripada bahan-bahan yang tidak mudah terbakar, disepenjang jalan yang lebar. Pentadbiran Majlis Perbandaran menjadi badan pentadbir yang bebas daripada campur tangan kerajaan pusat.
Kemudahan yang disediakan seperti rumah berhala, teater, sarkas, forum, kawasan pemendian dan istana
Kemudahan jalan lebar, lurus dan berturap. Terdapat lebih kurang 20 batang jalan besar menyambungkan seluruh empayar dengan Rom untuk semua aktiviti kehidupan. Jalan-jalan dibina dengan menggunakan satu peralatan “groma” untuk membuat satu garis lurus. Longkang juga dibuat bagi mengelakkan takungan air di atas jalan raya. Jambatan juga dibina untuk menyambung sesuatu jalan.
Kemudahan sistem bekalan air juga menjadi satu ciri penting kerajaan Rom. Bandar-bandar ini dilengkapi dengan saluran najis yang baik contohnya saluran najis terbesar di Rom disambungkan ke Sungai Tiber.Bekalan air datang dari saluran bawah tanah. Terdapat 2 “aqueduets”sebagai punca bekalan air.
Bandar-bandar dalam Empayar Rom juga mempunyai dewan awam yang digunakan untuk pelbagai aktiviti seperti pejabat, mahkamah, perpustakaan dll.Semua bandar menyediakan tempat mandi, panggung dan amphitheatre sebagai gelanggang pertandingan ‘gladiator’. Contoh bandar terkenal ialah bandar Pompei. Penduduk bandar ini berjumlah 201 000 orang. House of Sallust merupakan bentuk rumah yang dibina daripada batu kapur. Terdapat tempat mandi atau “Public Bath” di Pompei.
Jelas disini,perkembangan bandar merupakan satu elemen penting perkembangan sesuatu tamadun. Bandar Rom telah menjadi pengukur kepada perkembangan bandar dalam tamadun awal, indah hingga ke hari ini.
Posted by CITY CYBER at 8:01 PM 0 comments
Tuesday, May 5, 2009
Organisasi Sosial merupakan ciri utama dalam Tamadun awal manusia.
Pendahuluan
Organisasi sosial-ciri masyarakat bertamadun.Tamadun Mesir bermula sekitar tahun 3,500s.m di lembah Sg.Tigris-Eupharates.Masyarakat Mesopotamia dibahagikan kepada empat lapis manakala masyarakat Mesir terdiri daripada golongan pemerintah dan golongan diperintah.
Raja –lapisan/hairaki sosial tertinggi bagi Mesopotamia,Mesopotamia-raja berkuasa dan berkedudukan tertinggi.merupakan wakil tuhan dan harus mentadbir dengan adil dan saksama.Institusi beraja barasal daripada jawatan ensi(gabnor) dan ingal/raja yang dianggap mendapat mandat daripada tuhan.merupakan ketua pentadbir, tentera dan agama.Raja Mesir- kedudukan tertinggi, dianggap sebagai tuhan yang melindungi rakyat.peranan raja sebagai ketua pendeta, ketua pentadbir dan ketua hakim.bergelar Firaun yang dianggap jelmaan tuhan Horus dan anak tuhan matahari.
2. Golongan bangsawan
Mesopotamia-hairaki kedua tertinggi selepas raja .dikenali sebagai arbanuti, iaitu akan membantu raja dalam pentadbir.berkuasa memilih pewaris tahta.terdiri daripada pegawai kerajaan seperti panglima tentera, ketua pendeta dan gabnor yang dilantik oleh raja.Mereka tinggal di rumah sendiri dan memiliki ramai pekerja.sumber kekayaan mereka daripada rampasan perang dan cukai daripada rakyat.
Di dalam Tamadun Mesir,golongan bangsawan merupakan kedua tertinggi selepas raja . -terdiri daripada pegawai tinggi yang dilantik raja.contoh pendeta, penguasa dan pentadbir.memegang jawatan sebagai wazir dalam pentadbiran.juga memegang jawatan sebagai wazir dalam pentadbiran.turut memegang jawatan pendeta yang menjaga rumah ibadat, kuil, mengutip cukai dan penulis salasilah raja.berperanan dalam perlantikan raja dan kedudukan pendeta sangat penting dalam masyarakat. Orang Mesir percaya hanya pendeta yang boleh mententeramkan tuhan yang menguasai alam sekitar.
3. Golongan professional/tentera
Mesopotamia- golongan professional merupakan hairaki yang ketiga.dikenali sebagai ummane yang terdiri daripada pengusaha bank, pedagang,doctor, artis dan jurutulis.mempunyai persatuan menjaga kepentingan mereka.berperanan penting dalam ekonomi kerajaan dan mewariskan pekerjaan kepada anak masing-masing.
Mesir pula golongan ketiga terdiri daripada kalangan tentera, tukang-tukang, petani dan artisan. tentera yang berjaya dalam peperangan boleh memiliki pembantu rumah,harta rampasan perang, ganjaran, pangkat dan tanah daripada estet di raja. buruh raja terdiri daripada pelombong emas, kuari, pekerja binaan, membuat
tembikar, membina piramid dan istana raja/firaun. golongan petani ditindas dan terikat dengan tuan tanah. Tiada kebebasan dan
menjadi buruh paksa dalam pembinaan candi.
4. Hiraki terbawah rakyat biasa dan hamba.
Mesopotamia-rakyat biasa dan hamba merupakan hairaki terbawah. rakyat biasa dikenali sebagai Hupsi- terdiri daripada petani, askar dan hamba. hamba terdiri daripada mereka yang boleh dijual, tawanan perang dan orang berhutang.dilayan baik dan mempelajari kemahiran serta memiliki harta.semasa Babylon, kelas sosial mushkennum ialah rakyat biasa yang miskin yang yang tiada keistimewaan.
Mesir pula golongan hamba tiada kebebasan, terdiri daripada tawanan perang.Bekerja di ladang raja dan rumah berhala/kuil.Zaman Ramses 11 tawanan perang dari Syria yang dipaksa kerja di sekitar pembinaan.
Kesimpulan
Jelaslah di sini organisasi sosial ialah kemajuan masyarakat yang terdiri daripada
peringkat-peringkat tertentu. Susunan organisasi sosial adalah petunjuk kemajuan tamadun tersebut.
Posted by CITY CYBER at 7:09 PM 1 comments